Smak Tradycji

Wędliny z dzieciństwa – pachnące dymem, doprawione czosnkiem, solanką i wspomnieniami. W dzisiejszym świecie trudno o smak, który byłby tak prawdziwy. A jednak są jeszcze miejsca, gdzie czas zatrzymał się przy naturalnym mięsie, świeżych przyprawach i tradycji przekazywanej z pokolenia na pokolenie.

Jednym z takich miejsc jest niewielki zakład na Podlasiu – Smak Tradycji, prowadzony przez dwóch braci. Tu nie liczy się masowość. Liczy się jakość. I historia, która zaczęła się… nie do końca wiadomo kiedy.

– Może nawet jeszcze przed naszym pradziadkiem – uśmiecha się pan Piotr, współwłaściciel.  - Zamiłowanie do wyrobu wędlin zawsze było u nas przekazywane z ojca na syna – dodaje.

Od beczek w kuchni do własnego zakładu

Ojciec pana Piotra całe życie przepracował w zakładach mięsnych. To właśnie przy nim bracia uczyli się fachu – jeden zdobył dyplom szkoły spożywczej, drugi praktykę i pasję. Gdy zakłady upadły, postanowili zacząć działać na własną rękę.

– Zaczynaliśmy od beczek w kuchni. Wędziliśmy na przykład na wsi, a wędliny suszyliśmy przy grzejniku albo na balkonie – wspomina Piotr. – Produkowaliśmy dla znajomych, lekarzy, ludzi z urzędów. Wielu z nich kupuje do dziś.

Dziś mają już własny zakład. Niewielki, ale dokładnie taki, jaki chcieli – z trzema tradycyjnymi wędzarkami opalanymi olchą, chłodniami i maszynami, które nie zastępują ludzkich rąk.

Rzemiosło i zaufanie

Działają od 2009 roku, ale oficjalnie pod szyldem Smak Tradycji funkcjonują od ośmiu lat. Pracuje tu 13 osób, w tym 6 bezpośrednio przy produkcji. To zespół zgrany, bez rotacji.

Pan Piotr i jego brat dzielą się obowiązkami: jeden pilnuje produkcji, drugi – logistyki, zamówień i kontaktu z klientami.

– Nie robimy masówki. Wszystko przygotowujemy ręcznie – zaznacza pan Piotr.

Skład prosty jak dawniej

Receptury? Proste i niezmienne. Solanki zawierają wyłącznie przyprawy jednorodne: ziele angielskie, liść laurowy, pieprz, majeranek, czosnek. Do tego sól i odrobina cukru – tylko po to, by zachować kolor.

– Nie używamy żadnych mieszanek, żadnej chemii. Czosnek siekamy ręcznie. Tylko świeży, z giełdy. Tak jak kiedyś – mówi z dumą właściciel. - Wędliny leżakują powoli, dojrzewają w tradycyjnych warunkach. Nie są nastrzykiwane. Nie ma tu skrótów ani sztuczek – dodaje.

Smaki z przeszłości

W ofercie zakładu Smak Tradycji znajdziemy m.in.:

- kiełbasę swojską i szlachecką,

- szynkę z beczki, z tłuszczykiem i staropolską,

- polędwice: tradycyjną, suszoną w ziołach i staropolską,

- boczek, baleron wiejski, polędwiczki wędzone,

- i palcówkę, którą klienci Smaku Tradycji jednogłośnie nazywają najlepszą na Podlasiu.

– Moje ulubione? Kiełbasa swojska, baleron i polędwica suszona w ziołach. Ta kiełbasa to receptura, która pamięta jeszcze moich dziadków. Aż się wzruszam, gdy ją jem, bo przywołuje mi na myśl tyle wspomnień związanych z nimi– mówi pan Piotr.

Wędliny ze Smaku Tradycji to nie tylko smak – to wspomnienia. Dla wielu klientów to powrót do dzieciństwa, do kuchni babci, do zapachu prawdziwego dymu, a nie sztucznego aromatu.

Wyroby można nabyć bezpośrednio w zakładzie, ale też na jarmarkach w większych miastach, takich jak Białystok (Galeria Biała - drugi weekend miesiąca), Warszawa, Suwałki, Olsztyn.

– Klienci przyjeżdżają też specjalnie do naszego zakładu, aby zrobić zakupy, bo wiedzą, że tutaj pachnie tradycją, a nie fabryką – podkreśla właściciel.

Zakład Smak Tradycji to żywy dowód na to, że w dzisiejszych czasach rzemiosło nie musi przegrywać z przemysłem. Wręcz przeciwnie – może wygrywać jakością, uczciwością i pamięcią o tym, co ważne. Wędliny pana Piotra i jego brata nie potrzebują dodatkowych reklam. Bronią się smakiem.

Tekst i fot.: Dominika Krasowska, Podlaskie Centrum Produktu Lokalnego