Octy i musztardy z owoców

- Wszystko przez konie. A najbardziej przez Prometeusza, któremu obiecałam piękną emeryturę. Gdyby nie on, pewnie nie mieszkałabym na wsi, z własnym ogrodem i sadem. Z dala od miasta i ludzi – zwierza się Agnieszka Kruczek, producentka octów i musztard owocowych oraz właścicielka wolnowybiegowego pensjonatu dla koni.

Konie były pierwsze. Pani Agnieszka od dzieciństwa była w nich zakochana. Uczyła się i jeździła w klubach w wielu miejscach województwa podlaskiego. Końska pasja podpowiedziała jej też zawód  - technik weterynarii.

- Spędziłam kilka lat w tym zawodzie, głównie przy zwierzętach gospodarskich - opowiada. – Potem zostałam psim fryzjerem. Wtedy też zaczęła się moja inna pasja, czyli rekonstrukcje historyczne, głównie te powiązane z końmi. Stąd się wziął Promoteusz.

Ten, zwany pieszczotliwie Pimpkiem, był koniem ułańskim. Brał udział w rekonstrukcjach i tam poznała go pani Agnieszka. Po roku był już jej własnością.

- Mieszkał w różnych pensjonatach w regionie, bo sama nie miałam dla niego miejsca. Wtedy też z narzeczonym postanowiliśmy, że chyba czas wyruszyć w świat i zarobić na nasze miejsce, w którym Pimpek będzie mógł z nami być i spędzić emeryturę – opowiada pani Agnieszka. Wyruszyli do Norwegii. Do pracy w dużej stajni pod Oslo. A Pimpek razem z nimi.

Ogród jak złoto!

Po powrocie z Norwegii pani Agnieszka z narzeczonym szukali miejsca, które spełni ich wymagania. I znaleźli – w Klejnikach, w gm. Czyże, gdzie nawigacja wariuje i sprowadza obcych na pobliskie bagna.

- Ci, którzy są zaproszeni, trafiają bez problemu – śmieje się Agnieszka. – A ja mam tu wszystko czego mi trzeba: łąkę, pastwisko dla koni, las, źródło, ogród i stary sad. A w nim zapomniane już nieco odmiany jabłek.

Ogród i sad zainspirował panią Agnieszkę do robienia rozmaitych przetworów. Po pierwszym sezonie słoików wypełnionych smakołykami było ponad tysiąc!

- Bo mam tu świetne miejsce i możliwości rozwoju permakultury. Nigdy nie lubiłam przekopywania ziemi w ogrodzie, a w tym systemie, nie muszę tego robić – wyjaśnia Agnieszka. – Wykorzystuję karton, siano po koniach, drewno, obornik koński także, ale ten zbierany z pastwiska. Ogród rośnie jak złoto!

Pani Agnieszka, aby legalnie sprzedawać swoje wyroby, zarejestrowała Rolniczy Handel Detaliczny. Wstąpiła też w szeregi konsorcjum „Freerolni”, w ramach którego członkowie grupy mogli skorzystać z unijnego wsparcia finansowego z działania „Współpraca”.

- Jednak okazało się, że najtrudniejsza jest sprzedaż naszych produktów. Dlatego zdecydowałam się na ograniczenie produkcji do octów i musztard. Bo one im dłużej stoją, tym większej nabierają mocy - śmieje się Agnieszka.

Musztarda z gruszki

Octy pani Agnieszki są nastawiane na jabłkach z jej sadu. Ma tu szarą renetę, kronselkę, antonówkę, ananasa berżnickiego, malinówkę.

- Mieszam gatunki i jabłka w różnych fazach ich dojrzewania. Kroję na kawałki, zalewam wodą, najlepiej z naszego źródła. Dodaje własną matkę octową. I odstawiam na co najmniej pół roku – zdradza proces produkcji pani Agnieszka. – Dodaję też do nich hibiskusa, bo ma piękny kolor i dużą zawartość vit. C, albo miętę – już ze względów smakowych.

Jabłka, które w nastawie octowej przeleżały u pani Agnieszki odpowiednią ilość czasu, po zlaniu octu do butelek, też są przez nią przerabiane.

Robię z nich musztardę owocową – wyjaśnia producentka. – Mielę je, albo blenduje, dodaje gorczycę, białą albo czarną. Czasem też miód, w zależności od smaku, jaki chce uzyskać. Musztardę robię też z gruszek, podobnym sposobem. Jest świetna do rozmaitych mięs i serów. To naprawdę znakomity i naturalny produkt.

Tekst i foto: Urszula Arter, Podlaskie Centrum Produktu Lokalnego